Mevcut problemini oluşturan doğruların, kimliğin ve değerlerin kendi seçimin mi ? diye sorar Tanrısal mecburiyet taşıyan objektif aklın. Bu da, öz'e geri dönmek için mecburi ihtiyaç duyduğun acı konuşan dostun olacaktır. Ama sen onu dinlemek istemezsin. Egon buna izin vermez. Bu yüzden dosttan kaçar, egonu okşayanlar ile beraber olmaya devam edersin, çünkü kolay olanı seversin.  Lakin gerçek, " özün" olan yanın peşinden gelmeye devam edecektir. 

Seslenmektedir kaybolan oğlunun arkasından. 
Mevlana gibi gel, ne olursan ol gel demeye devam etmektedir. Gerçeği  -acıyı- konuşarak yavrusunu özüne, mutluluğa, huzura kavuşturmak isteyen babadır o. içinden çıktığın ‘’ öz ‘’ adlı mutluluklar ülkenize geri götürene kadar da asla vazgeçmeyecektir...

İşte yaşam koçun, yani yol arkadaşın, Gerçeği, acı olarak duymak istemeyenler için tamda burada devreye girer.  Acı konuşmadan, suçlamadan, yol göstermeden, akıl vermeden konuşur içindeki gerçeğin (öz'ün) ile.  
Bilimsel olan "tatlı koç dili" ile çıkarır farkındalığını saklandığı delikten. Daha da önemlisi, bu kaybolmuş ama artık bulunmuş olan kendi gücün ile kazanacağın kendi başarın olacaktır. 

Özü ile yaşam koçun, acı konuşan dostun tatlı yanıdır.